Znaczenie ruchu pielgrzymkowego dla funkcjonowania Sanktuarium Narodowego w Máriapócs.
Moje rokroczne pielgrzymowanie do Máriapócs, do Płaczącej Matki Boskiej, stało się nawykiem. Gdy pięć lat temu po raz pierwszy nawiedziłem to święte miejsce (z moim przyjacielem László) , zauroczyło mnie od pierwszego wejrzenia. Nie wiem, czy pojęcie „genius loci” byłoby tutaj stosowne, ale rzeczywiście aura, charakter tego miejsca odciska swoje piętno na przybyszu. O genezie cudownego łzawienia ikony Matki Boskiej z Dzieciątkiem (wizerunek typu „Hodigitria” lub „Hodegetria”, grec. Wskazująca Drogę) pisałem już wcześniej. Dwa lata temu udało mi się nabyć w przysanktuaryjnym sklepie dwudziestostronicową broszurę w kolorze, i do tego w języku polskim. To też znak, że pielgrzymi z Polski docierają tu coraz liczniej. Dzięki informacjom zaczerpniętych z tejże broszury tym razem nieco szerzej o ruchu pielgrzymkowym (wewnętrznym-węgierskim i zagranicznym) do Máriapócs.
Szacuje się, że sanktuarium maryjne w Máriapócs rokrocznie odwiedza ok. ośmiuset tysięcy pielgrzymów i turystów. Ojciec István Kapin, Dyrektor Sanktuarium ( w latach 2009-2016), we wstępie (Powitaniu) do wspomnianej broszury pisze m.in.:
„Widzę i czuję, specjalnie w Máriapócs, po ludziach przybywających tu w taki czy inny sposób, iż namiętnie szukają drogi dobrej i uszczęśliwiającej. Dla księdza, jedną z najbardziej wspaniałych rzeczy, to uczestniczenie w chwilach, kiedy człowiek odwiedzający sanktuarium rozpoznaje, iż jego drodze sens nadaje KOŚCIÓŁ. To obojętne, jak długa jest ta droga, nigdy nie wiadomo, kto przebył dłużsy dystans, jak te kilka metrów Zacheusza do drzewa więcej znaczyły dla zmiany jego życia, niż starania naśladowanai Jezusa, mając serce z kamienia. Jest to zupełnie obojętne, czym się przemieszczamy, czy osłem lub rowerem, czy supersamochodem lub złomem, jeśli celem naszej podróży jest prawdziwy Kościół, możemy stać się szczęśliwymi. […]. Pielgrzymka do Máriapócs to delikatne „ćwiczenie palców” do życia. Otrzymana tu nadzieja, przeżyte pocieszenie, doświadczenie ufności w racjonalność nieskończonego planu dobrego Boga u Matki Bożej w Máriapócs daje nowy sens naszemu życiu, nasze dni powszechne otrzymują przydatniejsze do życia światło. […]. Witając serdecznie naszych gości życzę, aby nasze sanktuarium stanowiło nie tylko cel, ale i także punkt wyjściowy w życiu nas wszystkich.”
Sanktuarium Narodowe w Máriapócs leży na trasie maryjnego szlaku pielgrzymkowego mającego początek w Siedmiogrodzie, w Csíksomlyó (na Ziemi Seklerów, Székelyföld), a kończącego się w Mariazell (Austria). Jak widać, zaznaczono również Jasną Górę i Medugorje. Źródło mapki: broszura.
Gwoli przypomnienia, pierwsze cudowne łzawienie miało miejsce w czasie niedzielnej liturgii sprawowanej 4 listopada 1696 roku. Od tego momentu niewielka osada Pócs stała się celem regularnego ruchu pielgrzymkowego. Właściciel okolicznych dóbr hrabia Aleksander Károlyi nakazał w roku 1728 swym włościanom wyznania katolickiego pielgrzymowanie do Pócs dwa razy w roku, a mianowicie w Święto Narodzenia Najświętszej Marii Panny oraz w Święto Wniebowzięcia Matki Bożej. Ważnym elementem pielgrzymki jest tzw. witalizacja, czyli ucałowanie małej kopii cudownej ikony. Prymas Węgier kard. József Mindszenty (nazwany później przez Węgrów „Prymasem Niezłomnym”) przewodniczył wielkiej narodowej pielgrzymce w roku 1946, w 250. rocznicę cudu pierwszego łzawienia. W 1948 roku świątynia została podniesiona przez Papieża Piusa XII do rangi bazyliki. Czterdzieści lat później, w roku 1988, wędrujące po całych Węgrzech relikwie Prawicy Króla Świętego Stefana, zawitały do sanktuarium. 18 sierpnia 1991 roku sanktuarium w Máriapócs nawiedził nasz Rodak Papież Jan Paweł II, sprawując Eucharystię w obrządku bizantyjskim. 3 grudnia 2005 roku Prymas Węgier kard. Péter Erdő ukoronował Matkę Boską i Dzieciątko Jezus na cudownej ikonie złotymi aureolami, poświęconymi wcześniej w Rzymie przez Papieża Benedykta XVI. Wtedy też Máriapócs zyskało miano Narodowego Sanktuarium Węgier (Máriapócs Nemzeti Kegyhely).
Awers i rewers pozłacanego medalu upamiętniającego wizytę Papieża Św. Jana Pawła II w Máriapócs (w zbiorach autora).
Broszura (cena 500 forintów) to kompendium wiedzy o sanktuarium. Autorem jest Dr. Sylwester Terdik.
Tekst (w oparciu o broszurę) i fotografie: Marek Sukiennik
