to ewenement, fenomen w ogólnoświatowych wzajemnych relacjach między narodami. Jaka jest pokrótce geneza Dnia Przyjaźni Polsko-Węgierskiej?  Idea wspólnego świętowania zrodziła się w trakcie spotkania prezydentów Polski i Węgier, śp. Lecha Kaczyńskiego i László Sólyoma, w Győr, 24 marca 2006 roku, przy okazji odsłonięcia Pomnika Przyjaźni Polsko-Węgierskiej, wybudowanego przez tamtejsze Polsko-Węgierskie Towarzystwo Historyczne im. Józefa Piłsudskiego. Przyjęty wówczas dokument, zwany „Deklaracją z Győr”, stał się kamieniem węgielnym inicjatywy ustanowienia Dnia Przyjaźni między naszymi bratnimi narodami. 12 marca 2007 roku parlament węgierski – wypełniając postanowienie z dnia 14 marca nr 17/2007 -  przyjął jednogłośnie uchwałę, na mocy której 23 marca – rokrocznie – będzie obchodzony jako Dzień Przyjaźni. Kilka dni później, 16 marca 2007 roku, podobną uchwałę – również jednogłośnie – przyjął Sejm RP. Dzień Przyjaźni jest uroczyście wspólnie świętowany na przemian, w jednym roku w Polsce, a w następnym na Węgrzech. Gospodarzami centralnych obchodów tegoż święta były następujące miasta: Przemyśl (2007), Debreczyn (2008), Krosno (2009), Óbuda – III Dzielnica Budapesztu (2010), Poznań (2011), Segedyn i Ópusztaszer w komitacie Csongrád  (2012), Tarnów (2013), Eger (2014), Katowice (2015), Budapeszt (2016). W tym roku zaszczytnej funkcji gospodarza Dnia Przyjaźni podjął się Piotrków Trybunalski.

   Trzy lata temu, na wspólne Polaków i Węgrów coroczne świętowanie, udała się do Egeru (na zaproszenie władz samorządowych tego miasta) oficjalna limanowska delegacja, złożona głównie z młodzieży szkolnej z Zespołu Szkół Samorządowych nr 1 im. Marii Konopnickiej, zrzeszonej w Drużynie Harcerskiej „Dzieci Gór” Związku Harcerstwa Polskiego działającej w JEDYNCE, a także młodzieży z Grupy Rekonstrukcji Historycznych Limanowskiego Stowarzyszenia Historii Ożywionej Jabłoniec 1914.

                                                                                                                    Marek Sukiennik